سخن عشق

ویژگی نخست: منتظر بودن

انتظار کشیدن ـ که از وظایف یاران امام مهدی(عج) است ـ یک حالت و عمل قلبی و درونی‌ است که آثار و برکت‌های فراوان بیرونی هم دارد. انسان منتظر، دائماً به در نگاه می‌کند. پیوسته در درون و باطن به عالم بالا نگاه می‌کند که آقایش چه زمانی تشریف می‌آورد.

پس اوّلین اثر انتظار، این است که انسان را دائماً به یاد منتظَر می‌اندازد؛ یعنی در حقیقت، انسان منتظِر، یک لحظه هم از یاد آن حضرت غافل نیست.

دومین اثر، آماده شدن و مهیّا شدن برای آمدن امام زمان(عج) است. شخصی از امام صادق(ع) می‌پرسد: متی الفرج؛ آقاجان! گشایش و فرج شما اهل بیت(ع) چه زمانی است؟ امام فرمودند: «مالک و الفرج و انت ممن ترید الدّنیا!؟؛ تو را به فرج چه کار در حالی که از کسانی هستی که دنیا را می‌خواهند و دنیاطلبند؟! کسی می‌پرسد فرج چه زمانی است، که خود را برای آن ساخته و آماده کرده است. تو فرج را برای آن می‌خواهی که دنیایت آباد شود! مشکلات اقتصادی و سیاسی برود! تو خود آقا را نمی‌خواهی. آقا بیاید تا دنیایت را آباد کند. بنابراین پرسشت بی‌جاست!»

پس مهم، آماده بودن برای ظهور است.

اثر سوم انتظار، لحظه شماریِ انسانِ منتظر برای آمدن آن حضرت(عج) است. لحظه لحظه می‌گوید: خدا کند تو بیایی!. اصلاً آمدن حضرت(عج) را در خواب می‌بیند. نه اینکه بگوید ـ نعوذبالله ـ آقا تا هزار سال دیگر هم ظهور نمی‌کند.

ویژگی دوم: با ورع بودن

دومین ویژگی یاران امام زمان(عج) تهذیب نفس و خودسازی است. در اسلام، یک منطقة ممنوعه داریم و یک منطقة قُرق. منطقة ممنوعه، گناه است و منطقة قرق شده، مکروهات و شبهات.

دوری از گناه، تقوا و دوری از مکروهات و شبهات، ورع نام دارد. اگر کسی بگوید: می‌روم و در مرز سرزمین گناه می‌ایستم و گناه نمی‌کنم بداند که شیطان می‌آید و آرام به گناه هلش می‌دهد!

برای حفظ خودمان، باید یک سری مستحبّات را انجام دهیم. مستحبّات، بازوی واجبات است و باید یک سری مکروهات را هم ترک کنیم. دوری از مکروهات، به دوری از حرام و گناه کمک می‌کند.

پس امام صادق(ع) می‌فرماید: «هر کس می‌خواهد از یاران مهدی(عج) باشد، علاوه بر ترک گناه، باید از شبهات هم دوری کند؛ یعنی مواظب باشد که هر چیزی که در آن شبهة عقلی وعرفی است (نه شبهة برخاسته از وسوسه!) مرتکب نشود.»

ترک شبهات میان انسان و امام زمان(عج) سنخیّت و تشابه به وجود می‌آورد. البتّه حضرت(ع) درجات و مقاماتش بی‌نهایت است و این یک درجه از آنهاست. ایشان دریای تقوا و ورع هستند و اینها که ما گفتیم، یک قطره بود. باید قطره شد، آنگاه به دریا پیوست!

نکتة جالب دیگری که از این قسمت از روایت می‌توان استفاده کرد، این است که «اهل ورع، اهل کار وکوشش هستند، نه اهل خانه نشستن و کاری با جامعه نداشتن!» زیرا می‌فرماید: «فلیعمل بالورع؛ یعنی اهل حرکتند، امّا با ورع در میان مردم زندگی می‌کند. یاران حضرت(ع) ورع را پشت کفة ترازو و در محلّ کار خود، همراه دارند.»http://www.rajanews.com/news/18324

رجعت

از جمله باورهایی است که در میان معتقدین به منجی مطرح است یعنی الب پیروان ادیان ابراهیمی به این مسئله اذعان و اعتقاد دارند رجعت که به معنای بازگشت در پایان تاریخ تفسیر می‌شود در قرآن و روایات اسلامی با واژه‌گانی نظیر کره، رّد، حشر و ایاب، که همه این واژگان در معنای «‌بازگشت» مشترکند، استعمال شده است .[1]

مرحوم سید مرتضی در بیان معنای اصطلاحی رجعت می‌فرماید :

‌معنای رجعت چنین است که خدای تعالی به هنگام ظهور امام زمان(ع)، حضرت مهدی(ع)، گروهی از شیعیان را که پیش از قیام آن حضرت از دنیا رفته اند، به دنیا باز می‌گرداند تا آنان به پاداش یاوری و همراهی و درک حکومت آن وجود مقدس نائل آیند و نیز برخی از دشمنان حضرتش را زنده می‌کند تا از ایشان انتقام گیرد. چنانکه قرآن می‌فرماید:

‌انا لننصر رسلنا والذین آمنوا فی الحیوة الدنیا و یوم یقوم الاشهاد [2]

“‌گواهان بر پای می‌ایستند قطعا یاری می‌کنیم”

با بیان چندنکته روشن خواهد شد که این آیه اشاره به موضوع رجعیت دارد :

1.مفهوم و سیاق آیه دلالت برجعلی دارد که در آینده به طور حتمی به وقوع می‌پیوندد.

2. نصرت و پیروزی که در این آیه وعده داده شده تا کنون تحقق نیافته است و خداوند هرگز خلف وعده نمی‌کند، پس نا گزیر باید در آینده تحقق پیدا نماید .

3. پیامبران (جز حضرت عیسی و خضر) و مؤمنان گذشته هنگام نزول قرآن در قید حیات نبوده و در این دنیا یاری نشده اند پس به مقتضای آیه باید آن ها زنده شوند تا در هیمن دنیا یاری شوند .

4. از جدا سازی نصرت دنیایی از نصرت آخت، معلوم می‌شود که هر کدام از دنیا و آخرت به صورت مجزا مورد عنایت خدا است و خداوند در دو جا مؤمنان را پیروی می‌گرداند پس نمی توان نصرت را به صورت مطلق به نصرت قیامت تفسیر کرد .

شیخ مفید در تفسیر این آیه گفته است: شیعیان عقیده دارند که خدای تبارک و تعالی وعده نصرت خود را در مورد دوستانش پیش از آخرت تحقق خواهد بخشید و آن هنگامی است که قائم قیام کند در پایان آن مؤمنین رجعت می‌کنند و وعده الهی تحقق می‌یابد .[3]

برای تایید مطالب فوق می‌توان به روایت امام صادق(ع) که اشاره به تفسیر آیه مورد نظر دارد اشاره کرد:

“‌ذلک والله فی الرجعة، اما علمت ان انبیاء الله کثیرهم ینصروا فی الدنیا وقتلوا الاعة من بعدهم قتلوا و لم ینصروا ذلک فی الرجعه"[4]

“‌به خدا سوگند در موردرجعت است، مگر نمی دانی که پیامبران خدا زیادند در این دنیا که یاری نشده اند، امامان بعد از آنان نیز کشته شده اند و یاری نشده اند” ( این آیه در مورد رجعت است)

http://aghigh.ir/fa/news/44118

رجعت

از جمله باورهایی است که در میان معتقدین به منجی مطرح است یعنی الب پیروان ادیان ابراهیمی به این مسئله اذعان و اعتقاد دارند رجعت که به معنای بازگشت در پایان تاریخ تفسیر می‌شود در قرآن و روایات اسلامی با واژه‌گانی نظیر کره، رّد، حشر و ایاب، که همه این واژگان در معنای «‌بازگشت» مشترکند، استعمال شده است .[1]

مرحوم سید مرتضی در بیان معنای اصطلاحی رجعت می‌فرماید :

‌معنای رجعت چنین است که خدای تعالی به هنگام ظهور امام زمان(ع)، حضرت مهدی(ع)، گروهی از شیعیان را که پیش از قیام آن حضرت از دنیا رفته اند، به دنیا باز می‌گرداند تا آنان به پاداش یاوری و همراهی و درک حکومت آن وجود مقدس نائل آیند و نیز برخی از دشمنان حضرتش را زنده می‌کند تا از ایشان انتقام گیرد. چنانکه قرآن می‌فرماید:

‌انا لننصر رسلنا والذین آمنوا فی الحیوة الدنیا و یوم یقوم الاشهاد [2]

“‌گواهان بر پای می‌ایستند قطعا یاری می‌کنیم”

با بیان چندنکته روشن خواهد شد که این آیه اشاره به موضوع رجعیت دارد :

1.مفهوم و سیاق آیه دلالت برجعلی دارد که در آینده به طور حتمی به وقوع می‌پیوندد.

2. نصرت و پیروزی که در این آیه وعده داده شده تا کنون تحقق نیافته است و خداوند هرگز خلف وعده نمی‌کند، پس نا گزیر باید در آینده تحقق پیدا نماید .

3. پیامبران (جز حضرت عیسی و خضر) و مؤمنان گذشته هنگام نزول قرآن در قید حیات نبوده و در این دنیا یاری نشده اند پس به مقتضای آیه باید آن ها زنده شوند تا در هیمن دنیا یاری شوند .

4. از جدا سازی نصرت دنیایی از نصرت آخت، معلوم می‌شود که هر کدام از دنیا و آخرت به صورت مجزا مورد عنایت خدا است و خداوند در دو جا مؤمنان را پیروی می‌گرداند پس نمی توان نصرت را به صورت مطلق به نصرت قیامت تفسیر کرد .

شیخ مفید در تفسیر این آیه گفته است: شیعیان عقیده دارند که خدای تبارک و تعالی وعده نصرت خود را در مورد دوستانش پیش از آخرت تحقق خواهد بخشید و آن هنگامی است که قائم قیام کند در پایان آن مؤمنین رجعت می‌کنند و وعده الهی تحقق می‌یابد .[3]

برای تایید مطالب فوق می‌توان به روایت امام صادق(ع) که اشاره به تفسیر آیه مورد نظر دارد اشاره کرد:

“‌ذلک والله فی الرجعة، اما علمت ان انبیاء الله کثیرهم ینصروا فی الدنیا وقتلوا الاعة من بعدهم قتلوا و لم ینصروا ذلک فی الرجعه"[4]

“‌به خدا سوگند در موردرجعت است، مگر نمی دانی که پیامبران خدا زیادند در این دنیا که یاری نشده اند، امامان بعد از آنان نیز کشته شده اند و یاری نشده اند” ( این آیه در مورد رجعت است)

http://aghigh.ir/fa/news/44118

فلسفه غیبت حضرت مهدی (عج)

درک دقیق علت غیبت حضرت ولی عصر برای کسی میسور و میسر نیست ولی محققان و صاحب نظران علت هایی را در این زمینه بیان نموده اند که اهم آنها از قرار زیر است :

۱- امتحان و آزمایش مردم

امام موسی بن جعفر (ع) فرمودند : هنگامی که پنجمین فرزند امام هفتم ‌‌غایب گردید مواظب دین خود باشید مبادا کسی شما را از دین خارج کند ای فرزندان من! برای صاحب الامر ناچار غیبتی خواهد بود بطوری که گروهی از مومنین از عقیده بر میگردند،خداوند به وسیله غیبت،بندگانش را آزمایش میکند.

۲- جدا شدن و خالص شدن (تمییز و تمحیص)

مقصود جدا شدن پاک است از ناپاک و مومن از غیر مومن و خالص از منافق و اهل دنیا از اهل خدا 

امام رضا (ع) فرمودند : به خدا شما چشم به سوی آن دوخته اید،واقع نمیشود مگر بعد از اینکه تمییز داده شوید و امتحان بدهید تا هنگامی که جز دسته ای اندک اندک کسی از شما (شیعیان) نمیماند.

۳- برای احدی در گردن او بیعتی نباشد

در پیامی از خود حضرت در این خصوص میخوانیم : و اما علت رویداد غیبت ما،پس به درستی که خداوند عز و جل فرموده : <ای کسانی که ایمان آورده اید از چیزهایی که برایتان آشکار شود ناراحتتان میکند سوال نکنید.> هیچ یک از پدران من نبودند مگر آنکه بیعتی از طغیانگران زمانش را بر گردن داشته است و من ظهور میکنم و در هنگام ظهور،بیعت احدی از گردنکشان و طاغیان بر گردن من نیست.

۴- مشابهت به انبیا در سنت

حنان بن سدیر از پدرش چنین نقل نموده است که امام صادق (ع) فرمود : همانا برای قائم ما غیبتی است که زمانش طولانی میشود،خدمت امام عرضه داشتم : سبب و علت آن چیست ای فرزند رسول خدا ؟ فرمود : همانا خداوند عز و جل ابا دارد از اینکه سنت های انبیا را در غیبت های ایشان درباره قائم ما جاری نکند و او ناچار است از اینکه به اندازه مدت های غیبت ایشان غیبت نماید چنانکه خداوند عز و جل فرموده همه سنتهای پیغمبران گذشته درباره شما جاری میشود.

۵- کراهت مجاورت ظالمین

این معنا فی نفسه برای اولیا خدا امریست مرغوب وقتی که ببینند دعوتشان موثر نیست و جز ملامت و رنجش از اعمال ناشایسته خلق،چیز دیگر نیست طبعا متمایل به هجرت و اعتزال و غیبت میشوند بخصوص که اگر مامور به سکوت و ترک دعوت هم بوده باشند مانند حضرت صاحب الامر که تا وقتش نرسد باید ساکت باشند.

۶- احتمال کشته شدن حضرت

این بدان معنا نیست که ترسی از شهادت شخص تنها مطرح باشد بلکه ناتمام ماندن برنامه های حضرت مورد بحث است.

از قول پیامبر عالیقدر اسلام در فلسفه غیبت میخوانیم که فرمود : ناچار آن پسر باید غیبت کند،خدمت حضرت عرضه داشتند : چرا ای رسول خدا؟ فرمود : خوف قتل را دارد.

۷- عدم آمادگی جهان جهت درک حضرت

۸- تأدیب مردم

هنگامی که مردم در صراط مستقیم الهی و بدنبال ا‌ئمه بر حق حرکت نکردند و پیروی ائمه جور را ترجیح دادند و لیاقت تبعیت از حضرت را از خود دور ساختند و خود را از نور وجود امام بر حق مهجور داشتند،باید امام مدتی در بیت آنان نباشد تا قدر وی را بدانند و این خود نوعی تأدیب مردم است زیرا بعد از ظهور آن حضرت کاملا مردم به فواید بیشمار برکات وجود امام پی خواهند برد.

۹- اثبات ناتوانی بشر در اجرای عدالت

امام محمد باقر (ع) فرمودند : دولت ما آخرین دولت ها میباشد و هیچ خاندانی نیست مگر اینکه قبل از ما به حکومت میرسند تا هنگامی که ما به حکومت و دولت رسیدیم نگویند : اگر ما نیز به قدرت میرسیدیم مثل آنان رفتار میکردیم و این فرموده خدای عز و جل میباشد که عاقبت از آن پرهیزگاران است.

http://www.alsamad.ir/frm_Content.aspx?cid=187

دجال :

دجال صیغه مبالغه از کلمه دجل به معنای پنهان کننده حق و آشکار کننده باطل و گفته شده که نام اصلی دجال ٬ صاید بن صید است و والدینش هر دو یهودی اند و ۳ سال قبل از خروجش قحطی می شود. در روایات اهل تسنن خصوصیاتی برای دجال گفته شده از جمله اینکه فردی کافر کیش و دارای عمر طولانی٬کوتاه قد٬ چاق و زشت رو است. که تمام عالم جز مکه و مدینه را تصرف می کند و هنگام خروجش حضرت بقیه الله بر سفیانی فائق آمده است. 

۲- خسف بیداء :

بیداء نام سرزمینی است در دو منزلی مدینه و خسف٬ به معنای بلعیدن و نابود کردن است و طبق روایات متعددی تمام لشکر سفیانی پس از جنایتهای بی شمار هنگام عبور از این سرزمین به دل زمین فرو رفته و نابود می شوند و فقط سه نفر از این لشکر زنده می ماند(امام باقر(ع))

کتاب الغیبه

در جای دیگر امام باقر می فرماید: و ینرل جیش السفیانی البیداء فینادی مناد من السماء یا ابیدالقوم٬ فیخسف بهم. «سپاه سفیانی در سرزمین بیداء فرود می آیند٬ پس منادی آسمانی بانگ می دهد ای سرزمین بیداء این جمعیت را نابود ساز٬ آنگه همگی در کام زمین فرو می روند.»

ارشاد مفید 

۳- صیحه ی آسمانی :

 از مجموع روایات در باب نداهای آسمانی بر می آید که این ندا ها دو نوعند :

۱- یک دسته جزء نشانه های غیر حتمی اند مثل ندای آسمانی در ماه رجب

۲- یک دسته جزء نشانه های حتمی ظهورند مثل دو صیحه ی آسمانی که در یک روز از ماه رمضان واقع می شوند.

امام باقر(ع) می فرماید:

لابد من هاتین الصوتین قبل خروج القائم صوت من السماء و هو صوت جبرئیل و صوت من الارض و هو صوت ابلیس اللعین.

کتاب الغیبه – شیخ طوسی

حتما قبل از ظهور قائم(عج) این دو صوت شنیده می شودیکی از آسمان که صدای جبرئیل است و دیگری از زمین صدای شیطان لعین است.

http://www.asemooni.com/religion/islam/emergence-of-imam-mahdi

سیمای آفتاب
م کتاب دکتر حبیب اللهی طاهری است، وی در معرفی این اثر در مقدمه می نویسد در این کتاب کوشش شده است که مسایل مربوط به وجود نازنین امام زمان(عج) با سبکی خاص و شیوه ای نوین و تا حدودی با موشکافی های دقیق و گاه با طرح سؤال و جواب به گونه ای که شبهه ای باقی نماند، مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد. مجموعه مطالب کتاب در بخش کلی در قالب سی و پنج درس که هر یک به منزله یک فصل جداگانه ای هستند، در پانصد و چهل و سه صفحه به شرح ذیل تنظیم و طبقه بندی شده است. بخش اوّل امامت عامه، که در این قسمت مباحثی چون لزوم شناخت امام، نیاز جامعه به وجود امام و شرایط و اوصاف امام ما عصمت امام و نصب امام و اعتقاد به دوازده امام ارائه می شود.

بخش دوم: امامت خاصه که در این بخش عناوینی چون مصلح کل، مهدویت در اسلام، کلمات معصومین و حضرت مهدی، اوصاف حضرت مهدی، نسب حضرت مهدی، ولادت حضرت مهدی، غیبت و فلسفه آن، دلایل ولایت فقیه، وظایف شیعیان در زمان غیبت و انتظار فرج، نشانه های ظهور، حکومت واحد جهانی، رحلت و… به چشم می خورد.

صحیفة المهدی(ع)
مؤلف این کتاب آقای جواد قیّومی اصفهانی است؛ وی با استناد به منابع و مأخذ روایی معتبر، مجموعه ای از دعاها و زیارات و کلماتی را که به امام عصر(ع) منتسب است، جمع آوری کرده و پس از تنظیم آنها مقدمه ای بر آن افزوده است. این کتاب ارزشمند در سیصد و نود صفحه و یک مقدمه و چهار فصل کلی به شرح ذیل چاپ و منتشر شده است.

در مقدمه موضوعاتی مانند ولادت، امامت، غیبت امام زمان(ع) و وظیفه منتظران و… مورد بحث و بررسی قرار می گیرد؛ در فصل اوّل که عمده ترین بخش کتاب حاضر است، مجموعه ای از نیایش ها و ادعیه آن حضرت در طی ده بخش ارائه می گردد؛ در فصل دوم گزیده ای از پیام ها و سخنان آن حضرت به چشم می خورد، فصل سوم به اشعاری در زمینه مدح و منقبت امام مهدی(ع) اختصاص دارد و بخش چهارم نیز که قسمت پایانی کتاب است به فهرستهای مختلف و منابع و مأخذ مطالب کتاب اختصاص داده شده است.

http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/3282/5136/466461

ویژگی‌های دوران ظهور
الف: دانش و آگاهی در عصر حضرت مهدی (عج)
آنچه که تا کنون از زمان ظهور پیامبرگرامی اسلام (ص) و جانشینان بر حقش آشکار شده تنها دو حرف از دانش کلی است و در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) این دو حرف به بیست و پنج حرف ارتقاء می‌یابد که در گذشته چنان سابقه ای نداشته است و حضرت با توجه به آن حروف از طبیعت چیزهایی را ظاهر و آشکار می‌سازد که اندیشه بشر امروزی توان درک آن را نخواهد داشت
امام سجاد (ع) می‌فرمایند : «علم 27 حرف است آنچه پیامبران آوردند و برای مردم آشکار ساختند تنها دو حرف بوده است و مردم تا به امروز جز آن دو حرف را نشناخته‌اند، هنگامی که قائم ما قیام کند 25 حرف دیگر را آشکار می‌کند و دربین مردم بسط می‌دهد و بر آن دو حرف گذشته می‌افزاید و 27 حرف را می‌پراکند» (1)
با توجه به این حدیث اساسا ما توانایی اینکه بتوانیم در ذهن خود تصویری از جهان پس از ظهور داشته باشیم ممکن نیست چرا که اصلا مواردی در آن دوران ظاهر خواهد شد که در تمامی دوران زندگی بشر بی سابقه بوده.http://mahdaviyyat.parsiblog.com/Posts/181

حدیث

-پیامبر عزیز اسلام (صل الله علیه ومیفرمایند

خوشا به حال کسی که قائم اهل بیت مرا درک کند و پیش  از قیامش به او اقتدار نماید .دوست اورادوست بدارد و از دشمن وی بیزاری جوید و ولایت امامان هدایتگر پیش از او را نیز بپذیرد.اینان دوستان من و مورد علاقه و محبت من و گرامیترین امت من در نزد من هستند.

  بحار الانوار،ج52،ص129،غیبت طوسی 

***

3-امام حسن عسکری (علیه السلام)می فرمایند :

سوگند به خدا حضرت مهدی –عجل الله تعالی فرجه الشریف –آن قدر غایب می شود که در زمان غیبت (طولانی اش )از هلاکت نجات نمی یابد مگر کسی که خدای بزرگ ،اورا بر عقیده به امامت مهدی (عجل الله تعالی فرجه)ثابت گرداند و به او توفیق دهد که برای تعجیل فرجش دعا کند.

کمال الدین ،ج2 ،ص 384

***

4-امام جواد (علیه السلام)می فرمایند:

قائم ما حضرت مهدی –عجل الله تعالی فرجه الشریف –است که واجب است در دوران غیبت او انتظارش را بکشند ،ودر زمان ظهورش از  وی اطاعت کنند ،واوسومین فرزند من است.

کمال الدین ،ج2 ،ص377

***

5-حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام)می فرمایند :

 (چون حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) ظهور کند )هواپرستی را به خدا پرستی باز گرداند ،پس از آنکه خداپرستی را به هواپرستی باز گردانده باشند .افکار و نظریات را  طبق قرآن باز گرداند ،پس از آنکه قرآن را طبق افکار و نظریات باز گردانده باشند.

بحار النوار ،ج51،ص 130/نهج البلاغهhttp://hazrate-mahdi.persianblog.ir/post/14/

ویژگی جوان       

 آرمان گراست

جوان مسلمان و انقلابی آرمان های بلند دارد و همواره برای رسیدن به این آرمان ها در تلاش است. از نظر او، آرمانگرایی با واقع گرایی تعارضی ندارد. آرمان نداشتن و یا کنار گذاشتن آرمان ها، موجب افتادن در ورطه روزمرّگی و به تبع آن، پوچی و پژمردگی است.

درباره «حق»، مردّد و دو دل نیست

جوان مسلمان و انقلابی با برهان حق را پذیرفته و نه با اوهام؛ لذا درباره حق یقین کامل دارد و هیچگاه درباره آن دچار شک و تردید نمی شود. او در راه حق ثُبات قدم دارد و در میان حق و باطل تردد نمی کند. از همین جاست که او هیچگاه از حقگراییِ خود در گذشته، نادم و پشیمان نیست و از آن با قدرت دفاع می کند.

مرز «جبهه حق» و «جبهه باطل» را گم نمی کند

با هدایت های امام، تفاوت ها و تمایزات حق و باطل برای جوان مسلمان و انقلابی روشن است. از نظر او، مرز میان حق و باطل مخفی نیست؛ بنابراین، راه را گم نمی کند و دچار خودزنی نمی شود. او شگردهای دشمن را برای فتنه گری و پوشاندن لباس حق بر باطل از امام خود به خوبی فراگرفته است و لذا در فتنه ها هرقدر هم که سنگین و پیچیده باشد، خود را از آسیب و انحراف حفظ می کند. httfarhangnews.ir/content/73972p://www.

امام علی (ع) می فرماید :

 من المحتوم الذی لابد منه ان یکون قبل القائم

« خروج السفیانی – و خسف بالبیداء و قتل النفس زکیه و المنادی من السماء و خروج الیمانی»

  کتاب ارشاد- شیخ مفید 

طبق این روایت علائم قطعی و نشانه های حتمی ظهور پنج دسته اند که ما هر یک از آنها را در این مطلب پورتال آسمونی به اختصار بیان می نماییم: 

۱-خروج و شورش سفیانی :

قطعی ترین نشانه در روایات شیعه شورش و خروج سفیانی است اما در کتب حدیث اهل سنت از سفیانی اسمی نیست و در عوض در کتب اهل تسنن از شخصی به نام دجال سخن رفته و تعداد احادیث مربوط به او بسیار بیشتر از روایات شیعه در مورد سفیانی است البته از دجال در بعضی از از روایات شیعه هم نام برده شده است که بعدا به توصیف آن خواهیم پرداخت(انشاالله). اما در مورد سفیانی از امام صادق(ع) رسیده است که:

«و من یحتوم خروج سفیانی من رجب»

 از علائم حتمی ظهور٬ شورش سفیانی در ماه رجب است.

کتاب الغیبه 

در روایت دیگری حضرت فرموده اند که: سفیانی طبق روایتی از امیر المومنین(ع) فردی است با نام عثمان از نوادگان ابوسفیان و بسیار خبیث و قسی القلب و مدت ۸ یا۹ ماه غارت و کشور گشایی می کند. 

سپس حضرت مهدی(عج) او را از بین می برد و در بعضی روایات آمده که حضرت عیسی (ع) در بیت المقدس سفیانی را می کشد. اما قبل از نابودی شخص سفیانی لشکر خونخوار او در سرزمین بیداء به زمین فرو می روند.

(خسف بیداء) که خسف بیداء نیز این خود از علائم حتمی ظهور است و ما قبل از شرح این واقعه مختصری در وصف دجال می گوییم :

دجال :

دجال صیغه مبالغه از کلمه دجل به معنای پنهان کننده حق و آشکار کننده باطل و گفته شده که نام اصلی دجال ٬ صاید بن صید است و والدینش هر دو یهودی اند و ۳ سال قبل از خروجش قحطی می شود. در روایات اهل تسنن خصوصیاتی برای دجال گفته شده از جمله اینکه فردی کافر کیش و دارای عمر طولانی٬کوتاه قد٬ چاق و زشت رو است. که تمام عالم جز مکه و مدینه را تصرف می کند و هنگام خروجش حضرت بقیه الله بر سفیانی فائق آمده است. 

http://www.asemooni.com/religion/islam/emergence-of-imam-mahdi

راي ياران امام زمان(ع) ويژگي هايي گفته شده است؛ از جمله:
الف. معرفت: آنان معرفت و شناخت عميقي از خداوند و امام دارند. امام علي(ع) درباره آنان فرموده است: مرداني كه خدا را چنان كه شايسته است شناخته اند". (منتخب الاثرع فصل 8، ب1، ح2). چنين معرفت همچنان امكان پذير است كه انسان، امام زمان خود را بشناسد. امام صادق(ع) به نقل از امام حسين(ع) فرمود اي مردم! خداوند خلق نكرد بندگان را مگر اينكه او را بشناسند. پس وقتي او را شناخته، عبادتش كنند. پس هنگامي كه او را عبادت كردند از عبادت(ذلت در برابر) غير او بي نياز مي شوند. مردي پرسيد: اي پسر رسول خدا، پدر و مادر فدايت باد معرفت خدا چيست؟ فرمود: اينكه مردم هر زماني امام خود را كه اطاعتش بر آنان واجب است بشناسند".(بحار الانوار، ج 23، ص83، ح22).
پس معرفت امام راه شناخت خداست و ياران امام مهداي(عج) شناخت عميقي از امام دارند. اين شناخت فراتر از دانستن نام و نشان و نسبت امام است؛ بلكه معرفت به حق ولايت امام و جايگاه بلند او در عالم هستي است.
ب. اطاعت: نتيجه معرفت درست اطاعت از امام است؛ چرا كه اطاعت از او، اطاعت از خداست. پيامبر(ص) در توصيف ياران حضرت مهدي(ع) فرمود: “آنان در اطاعت از امام خود كوشا هستند"(بحار الانوار، ج 52، ص309، ح4).
ج. عبادت و صلابت: امام صادق(ع) در بياني فرمود: شب ها را با عبادت به صبح مي رسانند و روزها را با روزه به پايان مي رسانند. و در فراز ديگر فرمود: آنان مرداني هستند كه گويا دل هايشان پاره هاي آهن است(بحار الانوار، ج52، ص308).
د. شهادت طلبي: امام صادق(ع) فرمود: “آنان آرزو مي كنند در راه خدا شهيد شوند".(همان)
ه. اتحاد و هم دلي: امام علي(ع) فرمود: “ايشان يكدل و هماهنگ هستند” (يوم الخلاص، 224).
و. بصيرت و نورانيت: آنان كساني اند كه دله هاي نوراني داشه و چشم حقيقت بين قلببي آنان باز شده است و ديگران را نيز به راه راست هدايت مي كنند. امام صادق(ع) فرمود: “آنان مانند چراغند گويا قلب هايشان مانند قنديل مي درخشد".(بحار الانوار، ج52، ص308).

http://entezar.ahlolbait.com/content